Çiftlerin en temel etkileşimsel sorunlarından biri, varsayılan mod döngülerine hapsolmalarıdır. Bu döngüler, değişmeyen ancak içerik olarak farklılaşabilen, katı ve işlevsiz bir etkileşim modelini temsil eder. Görüşmede, içerikten çok bu döngüye odaklanırız ve her iki partnerin de katkıda bulunduğu bu yapıyı “ortak bir sorun” olarak tanımlarız.
Çiftler seans sırasında da bu varsayılan mod döngülerini yeniden canlandırabilirler. En etkili müdahaleler, bu döngünün görüşme odasında, burada ve şu anda ortaya çıkan versiyonuyla çalışmakla gerçekleşir. Çünkü bu durum, hem görüşmeci hem de çift için gözlemlenebilir ve üzerinde gerçek zamanlı çalışılabilir hale gelir. Görüşme sürecinde, yalnızca en gerekli sosyal bilgileri alır, müdahale modelimizi tanıtır ve geçmişte yaşanan olaylardan ziyade mevcut etkileşimlere odaklanırız.
Çift, bu döngüyü fark etmeyi, durdurmayı ve daha dengeli, çözüm odaklı bir iletişim tarzına geçmeyi başardığında, yalnızca mevcut sorunlarla değil, gelecekte karşılaşabilecekleri zorluklarla da başa çıkabilir hale gelir.
Varsayılan döngüyü besleyen temel şemaları anlamak için çiftlerle birlikte imgeleme çalışmaları yaparız. Bu çalışmalar, klasik tanı süreçlerine alternatif bir yol sunarak, görüşmede hızlı ve derinlemesine bir anlayış geliştirilmesini sağlar.
