Kederimiz konuşulamaz ya da bilinemez olduğunda bir hayalete (ghost) dönüşür. Zihnimiz, sorularımız, merakımız ya da tekrarlarımız önce kendi yaşamımızda efendi olmadığımız ama ev sahibi (host) olabileceğimize işaret eder. Gelen misafir (guest) kimi zaman içine sıkıştığımız eski bir hikaye, hayal kırıklığı, ya da geleceğe dair hiç tasarımımızın olmadığı bir sahne. Onu karşılamak ya da uğurlamak gibi iki seçeneğimiz olur. Psikoterapi karşı karşıya gelmenin mümkün olduğu seçeneklerden yalnızca biridir. İyileşme, bu misafirleri cesurca karşıladığımızda başlar; onların birer davetsiz misafir değil, aslında görülmek, anlaşılmak ve nihayetinde bütünleşmek isteyen benliğimizin parçaları olduğunu fark ettiğimizde.