Ghost to Guest, bir görme biçimi, bir ilişki kurma estetiği, bir temsil politikasıdır. Bireylerde, yapılarda, üretimlerde ve söylemlerde görülmeyeni misafir etmeye ve bastırılmış olanla daha bütünlüklü bir ilişki kurmaya çağırır.
Bu yaklaşımda amaç yalnızca çözüm üretmek değil, görmeye cesaret etmek; adı konmamış olanı dillendirmek ve görünmeyeni, onurlu bir misafir gibi ağırlamaktır.